BOWERBIRDS – ‘Upper Air’ (Dead Oceans/ KonKurrent)
Enkele maanden geleden, tijdens hun laatste concertreeks in Nederland, lieten de mensen van Bowerbirds al enkele nummers horen van hun onlangs verschenen tweede: Upper Air. Toen en ook nu lijkt er weinig te zijn veranderd met dat wat ze brachten op hun mooie debuut Hymns For A Dark Horse. Natuurlijk is er wel wat veranderd. Van een trio is Bowerbirds een duo geworden, met Phil Moore en Beth Tacular als de twee kapiteins van de band. Daarnaast heeft de soms naar Beirut neigende folk ruimte moeten maken voor de souplesse van iets als Iron & Wine, waardoor de band gestroomlijnd en met ‘Northern Lights‘ soms zelfs up-tempo klinkt. De folkie accordeon en de repetitieve basdrum hebben concurrentie gekregen van fijnere percussie en modernere toetsen, zoals bijvoorbeeld in ‘Chimes’ of in het schitterende ‘Crooked Lust’. Dit soort ontwikkelingen komt de spanning behoorlijk ten goede. Vergeleken met het debuut zijn ook de natuur gerelateerde teksten meer naar de achtergrond verplaatst en zingt Moore meer over een gangbaar onderwerp: de liefde. Maar de teksten zijn vaag gebleven. Wat dat betreft is er weinig veranderd bij Bowerbirds, voor de rest is Upper Air een uiterst boeiende stap voorwaarts. Geweldig.
Niek
PePr's Corner 